واژه الساعه در قرآن مجید به چه معناست؟
واژه الساعه در قرآن مجید به چه معناست؟
در قرآن مجید در بیش از بیست مورد واقعه‌ی قیامت و رستاخیز با کلمه‌ی الساعة متذکر شده است. با توجه به مفهوم ساعة که به معنی جزئی از اجزاء زمان است و نیز وجود الف و لام عهد در اول آن معلوم می‌گردد زمان خاصی مد نظر گوینده‌ی آن است. شادروان دکتر صادق تقوی در کتاب فرهنگ لغات مشکله قرآن مجید در این باره می‌نویسد: «این لغت یعنی آن زمان معلومی که در آیات 12 ، 13 و 14 از سوره‌ی فرقان معلوم شده که زمان ممتد زندگی مردم در زمین آخرت است که برای بدکاران دوزخ می‌باشد و معنای الساعة و یوم القیامة تقریباً یکی است.» جهت روشن شدن بهتر مفهوم این واژه به تعدادی از آیات قرآن مجید اشاره می‌گردد.
آیه‌ی 7 سوره‌ی حج:
«وَأَنَّ السَّاعَةَ آتِیَةٌ لَّا رَیْبَ فِیهَا وَأَنَّ اللَّهَ یَبْعَثُ مَن فِی الْقُبُورِ» ترجمه: و بدرستیکه در آن زمان معروفِ آمدنی هیچ تردیدی نیست و به راستی که الله ارواح مردگان را از آن قبرها برمی‌انگیزد.
آیه‌ی 7 سوره‌ی جن:
«وَأَنَّهُمْ ظَنُّوا کَمَا ظَنَنتُمْ أَن لَّن یَبْعَثَ اللَّهُ أَحَدًا» ترجمه: (و ما جن‌ها) دانستیم که به مانند شما مردمان جن، آدمیان نیز تصور کرده‌اند هرگز الله کسی را از پس مرگ در آخرت دوباره زنده نمی‌کند.
درادامه مطلب بخوانید
آیات 99 الی 101 از سوره‌ی مؤمنون:
«حَتَّى إِذَا جَاء أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ(99) لَعَلِّی أَعْمَلُ صَالِحًا فِیمَا تَرَکْتُ کَلَّا إِنَّهَا کَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِن وَرَائِهِم بَرْزَخٌ إِلَى یَوْمِ یُبْعَثُونَ(100) فَإِذَا نُفِخَ فِی الصُّورِ فَلَا أَنسَابَ بَیْنَهُمْ یَوْمَئِذٍ وَلَا یَتَسَاءلُونَ(101)» ترجمه: و زمانی که یکی از این منکران قیامت را مرگ در رسد خواهد گفت پروردگارا مرا به دنیا بازگردان تا کارهای خوبی که نکرده‌ام را انجام دهم هرگز به خواهش ایشان عمل نمی‌شود و پس از مرگ دنیایی‌شان تا روزی که دوباره برانگیخته خواهند شد یک زمان و مکان حائلی میان دنیا و آخرت برایشان وجود خواهد داشت و زمانی که در آن شیپور پرصدا دمیده شود میان ایشان قوم و خویشی نخواهد بود و به یکدیگر کمک نمی‌کنند.
ازدقت در مجموع آیات گفته شده به نکات زیر می‌رسیم:
اول ـ انسان پس از مرگ دنیایی‌اش بدنش به حالت اول خویش یعنی خاک زمین برمی‌گردد.
دوم ـ روح آدمی که در قرآن به آن نام نفس داده شده پس از جدایی از بدن در زمان و مکان دیگر با نام برزخ به زندگی خاصی ادامه می‌دهد.
سوم ـ بعد از گذشت مدت زمان مشخصی و پیدایش حوادثی در منظومه شمسی ما، این ارواح در حالتی از زندگی برزخی به زمین آخرت خواهند رفت و بصورت زندگانی جدید در خواهند آمد.
برزخ چیست و کجاست؟ برزخ مورد نظر قرآن که ارواح برخی انسانها در پس از مرگ به آنجا خواهد رفت در آیه‌ی 100 از سوره‌ی مؤمنون متذکر گردیده است که محل توقف و نگهداری ارواح تا زمان قیامت کبری است که در مقدمه‌ی این قیامت، ارواح طبق آیاتی دیگر از قرآن که به آن خواهیم پرداخت به بیهوشی رفته و به زمین آخرت برده می‌شوند. در معنا در دو سوره‌ی الرحمن آیه‌ی 20 و سوره‌ی فرقان آیه‌ی 53 که درباره‌ی آبهای شور و شیرین درون اقیانوس‌ها است و نیز آب دریاهای آدمیان و جن‌ها بصورت مادی و ضدمادی بدون آنکه این آبها با هم مخلوط گردند می‌توان فهمید معنای برزخ مکان و حالتی است که میان دو وضعیت باشد و این مکان و حالت حد فاصلی است بین دو چیز، بنابراین آیه‌ی 100 سوره‌ی مؤمنون اشاره به نوعی زندگی بخصوص ارواح مردگان زمینی است که عبارت از نوعی زندگی روحی میان دو زندگی جسمی دنیایی و آخرتی باشد و به معنای دیگر این زندگی فاقد کالبدی جسمی به مانند زندگانی دنیایی و یا زندگانی زمینی است که در آخرت قرار دارد و بنابراین این زندگی بخصوص تنها به شکلی بسیار محدود و درعین حال میان دو حالت از قواعد مادی دنیایی زمینی و مادی زمینی آخرتی است و می‌توان آن را از این حیث بمانند حالت انتظار کسی دانست که باید مدتها منتظر باشد وضع وی را روشن نمایند و این انتظار در مکانی است مطابق آیه‌های 25 و 26 سوره‌ی مرسلات اطراف اتمسفر کره‌ی زمین که با توجه به آیه‌ی 46 سوره‌ی غافر که در آن تذکر داده شده است: «النَّارُ یُعْرَضُونَ عَلَیْهَا غُدُوًّا وَعَشِیًّا وَیَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذَابِ« ترجمه: (بر فرعونیان مخالفت موسی) آن آتش به خصوص هر صبح و شام برایشان عرضه می‌گردد (تا هیچگاه فراموس نکنند چه عقوبت سختی در آینده دارند) و تَقُومُ السَّاعَةُ یعنی زمانی که آن موعد مقرر (قیامت کبری و رستاخیز در زمین آخرت) رسید آل فرعون را به سخت ترین مجازات‌ها خواهند رساند. این آیه می‌رساند که عالم برزخ متأثر از حرکت وضعی سیارهی زمین دارای طلوع و غروب خورشید و به عبارت بهتر شب و روز است و نکته‌ی جالب اینکه واژه‌ی غُدُوًّا یعنی زمان قبل از فجر تا طلوع خورشید و این حالت را در مقابل با آیه‌ای دیگر که درباره‌ی آن نیکوکاران صالح است که در زندگی بهشتی زندگی می‌کنند و... همچنین در آیه‌ی 62 سوره‌ی مریم آمده است: «لَا یَسْمَعُونَ فِیهَا لَغْوًا إِلَّا سَلَامًا وَلَهُمْ رِزْقُهُمْ فِیهَا بُکْرَةً وَعَشِیًّا» ترجمه: ... در بهشت هر صبح و شام روزی آنها مقرر است. واژه‌ی بُکْرَةً به معنای صبح زود بعد از طلوع خورشید است. با توجه به آیات گفته شده و همچنین برخی آیات دیگر قرآن مجید، معلوم می‌گردد که در ابتدا افراد بدکار، بعد از زندگی دنیایی و پیش از قیامت دچار عذاب برزخی می‌گردند و چون کیفیت زندگی نفس در عالم برزخ به مانند زندگی دنیایی و آخرتی نیست معلوم می‌گردد عذاب بیشتر جنبه‌ی روحی و روانی دارد اما در آخرت که کالبد و بدن آخرتی متناسب با قوانین فیزیک حاکم بر زمین و آسمان آخرت است نوع عذاب هم شامل بدن و هم روان ایشان خواهد بود و چنانکه در برخی آیات می‌بینیم سوختن پوست بدن دوزخیان با همان درد شدید جسمانی تصور شده که در دنیا برای هر فرد این سوختن ممکن است پیش آید اما با تفاوت‌هایی که ما در مقالات آتی به ماهیت و چگونگی آن خواهیم پرداخت.
زمان فرا رسیدن الساعة (قیامت) چه موقع است؟
خوانندگان محترم برای اطلاع دقیق از نشانه‌های مقدماتی و حوادث پیش از قیامت کبری و موضوع هزاره‌ی آخرالزمان می‌توانند به مقالات گذشته که درباره پیشگویی‌های کتابهای الهی وبخصوص قرآن مجید باشد و تحت عنوان حوادث آخرالزمان یعنی «اتحاد یهود و پیدایش حکومت آنان» و «پیدایش حکومت کمونیسم در دنیا» و موضوع ترقی علوم در هزاره‌ی آخرالزمان و سایر مطالب موجود به فهرست این وبلاگ مراجعه نمایند. درباره‌ی زمان فرا رسیدن الساعة یا قیامت باید گفت از آن جایی که قرآن مجید آخرین پیغام تحریف نشده‌ی خالق عالم بر بشریت است و خوشبختانه متن آن به همان صورتی که بر پیامبر اسلام (ص) نازل گردید در دسترس همگان است خالق عالم که می‌خواست دین اسلام آخرین دین و هدایت برای انسانها بماند در در این کتاب با فضیلت و شریف (قرآن)، تمامی اطلاعات لازم را که از نظر تربیتی و هدایت‌های ضروری دینی و فلسفی لازمه ماهیت و هویت دین اسلام است، بصورتی کاملاً روشن و متقن متذکر گردیده است و از آن جلمه درآیات مختلف ضمن تعیین دقیق شروع هزاره‌ی آخر عمر زمین به پیشگویی علامتهای مهمی از نظر زمانی در کره‌ی زمین پرداخته تا چنانکه هر زمان این پیشگویی‌ها واقع گردید انسانهای کنجکاو و حقجویی که آنها را مشاهده نمودند یقین کنند قرآن مجید و نیز مطالب موجود در دیگر کتب ادیان الهی سخنان خالق عالم بوده و وقایع زندگی پس از مرگ و از جمله اخبار دوزخ و بهشت و وحی پیامبران همگی حق و سزاوار است.
در اینجا ممکن است سوؤال شود نویسندگان این مجموعه مقالات که مدعی‌اند سال شروع قیامت اول یا هزاره‌ی آخرالزمان که هزاره‌ی پایانی عمر زمین است با حوادث و وقایع معلوم و روشنی واضح گردیده است آیا با آیه‌ی 187 سوره‌ی اعراف که الله تعالی در آن اعلام فرموده علم زمان فرا رسیدن آن نزد الله است[1]مغایرت ندارد؟ باید گفت خیر زیرا نص صریح آیه نیز اعلام می‌دارد که در آخرالزمان که هزاره‌ی آخر عمر زمین است از طریق علم الله که در قرآن مجید بیان شده است مهتدیان به هدایت‌ها و تربیت‌های قرآن آن را خواهند دانست اینک به متن آیه‌ی فوق و آیه‌ی بعد آن توجه نمایید:
«یَسْأَلُونَکَ عَنِ السَّاعَةِ أَیَّانَ مُرْسَاهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ رَبِّی لاَ یُجَلِّیهَا لِوَقْتِهَا إِلاَّ هُوَ ثَقُلَتْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لاَ تَأْتِیکُمْ إِلاَّ بَغْتَةً یَسْأَلُونَکَ کَأَنَّکَ حَفِیٌّ عَنْهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللّهِ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لاَ یَعْلَمُونَ(187) قُل لاَّ أَمْلِکُ لِنَفْسِی نَفْعًا وَلاَ ضَرًّا إِلاَّ مَا شَاء اللّهُ وَلَوْ کُنتُ أَعْلَمُ الْغَیْبَ لاَسْتَکْثَرْتُ مِنَ الْخَیْرِ وَمَا مَسَّنِیَ السُّوءُ إِنْ أَنَاْ إِلاَّ نَذِیرٌ وَبَشِیرٌ لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ(188)» ترجمه: از تو ای پیغمبر اسلام می‌پرسند آن زمانی که در قرآن از آن بسیار یاد شده چه وقت (زمان) خواهد بود؟ بگو علم دقیق آن نزد کسی است که پرورنده من به پیغمبری است آن را جز خودش در زمانش ظاهر و روشن نمی‌گرداند (چون وحی نبوتی پس از فوت پیغمبر اسلام قطع شده است در زمان خودش توسط حکیمان در دین اسلام که مهتدی به هدایت‌های قرآن می‌باشند از خود آیات قرآن ظاهر و روشن خواهد شد) در آن زمان در زمین و آسمان‌های هفتگانه سنگینی مخصوصی پدید خواهد آمد (این هفت آسمان و زمین، هفت سیارهی ماه‌دار منظومه‌ی شمسی ما است. به مقاله‌ی هفت آسمان و زمین مراجعه شود) و (منظور آیه این است که این منظومه از سیارات قمردار منظومه‌ی شمسی وضعی را نشان می‌دهد که دانشمندان خواهند فهمید مقدمه‌ی مرگشان طبق آیات بسیاری از قرآن بخصوص آیات 4 از سوره‌ی شوری و آیه‌ی 67 از سوره‌ی زمر پیش آمده است) و متلاشی شدن زمین و مقدمات آن جز به صورت ناگهانی به شما نمی‌آید (این مطلب آیه می‌رساند برخلاف تصور دانشمندان نجوم و فیزیک که مرگ سیارات منظومه‌ی شمسی را یک دوره‌ی بس طولانی و در یک پروسه تدریجی می‌دانند بطور ناگهانی و بالنسبه سریع فرا خواهد رسید) و از تو (پیامبراسلام) آن وقت دقیق را می‌پرسند به تصور آنکه تو از آن اطلاع کامل داری، بگو دانش کامل آن نزد الله است (یعنی روی علم دقیق خودش علامات مشخص و معلوم آن را در قرآن نهاده و تا حوادث علامتی آن دیده نشود و کسی از قرآن هم نمی‌تواند بداند) ولی بیشتر مردم آن را هم نمی‌دانند (یعنی حتی در موقع ظهور این علایم جز قلیلی از مردم مؤمن به قرآن و دقیق در تفسیر قرآن دیگران نخواهند دانست)
یک تذکر علمی: در سال 1348 در نشریات ایران به نقل از دانشمندان نجوم سلطنتی انگلستان اعلام شده بود که زمین در گردش وضعی خود دچار یک تأخر زمانی حدود یک ثانیه شده است این دانشمندان اعلام نظر کرده بودند اگرچه ممکن است از نظر زمانی مدت یک ثانیه از نظر مردم عادی از اهمیت زیادی برخوردار نباشد اما این مدت زمانی از نظر علمی بسیار مهم و واجد اهمیت کامل است. همچنین در سال 1347 در مجله‌ی علمی دانشمند مقاله‌ای از نشریات خارجی ترجمه شده بود که دانشمندان علوم فضایی با توجه به تغییراتی که در انرژی خورشیدی و انفجارات سطح خورشید دیده می‌شود هشدار داده بودند نباید این تغییرات را دست کم گرفت و حتی برخی از آنان اظهار داشته بودند شاید و در صورتی که خطرات مذکور راه حلی برای آن پیدا نشود تا سال چهل هزار میلادی و حتی پیش از آن حیات بر روی کره زمین با انقراض و مرگ روبرو گردد.
