قُلْ یا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ
بگو:«اى بندگان من که بر نفس خویش اسراف «و ستم»کرده اید! از رحمت خداوند مأیوس نشوید،همانا خداوند همه گناهان را مى بخشد،زیرا که او بسیار آمرزنده و مهربان است.
در تمام کلمات این آیه لطف و مهر الهى نهفته است:
1:پیام بشارت را رسول خدا صریحاً اعلام کند.«قُلْ»
2:خداوند انسان را مخاطب قرار داده است.«یا»
3:خداوند همه را بنده خود و لایق دریافت رحمتش دانسته است.«عِبادِیَ»
4:گناه کاران بر خود ستم کرده اند و به خدا ضررى نرسانده اند.«أَسْرَفُوا عَلى أَنْفُسِهِمْ»
5:یأس از رحمت خداوند،حرام است.«لا تَقْنَطُوا»
6:رحمت او محدود نیست.«رَحْمَةِ اللَّهِ» («رَحْمَةِ اللَّهِ» به جاى «رحمتى» رمز جامعیّت رحمت است، چون لفظ «اللَّهِ» جامع ترین اسم خداوند است).
7:وعدهى رحمت قطعى است.«إِنَّ اللَّهَ»
8:کار خداوند بخشش دائمى است.«یَغْفِرُ»
9:خداوند همه گناهان را مى بخشد.«الذُّنُوبَ»
10:خداوند بر بخشش همه گناهان تأکید دارد.«جَمِیعاً»
11:خدا بسیار بخشنده و رحیم است.«إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ»
منبع:
سوره مبارک زمر آیه 53
تفسیر نور ج 10 ص 188