مراقب کلیدتون باشید

«مراقب کلیدتون باشین»  

 

 

تا حالا پشت در گیر کردین؟ فکر می کنم واسۀ همه‎مون کم و بیش این اتفاق افتاده باشه که به سمت خونه یا محل کارمون راه افتادیم اما تا رسیدیم جلوی در و خواستیم که در رو باز کنیم، دیدیم که ای دل غافل، کلیدمون رو با خودمون نیاوردیم! هی این جیب و اون جیب رو گشتیم و محتویات کیف رو زیر و رو کردیم و در نهایت دیدیم که خبری از کلید نیست که نیست. معمولاً توی این موقعیت ها اولین کاری که می‎کنیم اینه که می خوایم با کلیدهای دیگه ای که احیاناً همرامون هست یک جورایی در رو باز کنیم، اما بعضی کلیدها که اصلاً توی قفل نمیره، اونایی هم که میره، توی قفل نمی چرخه و در رو باز نمی کنه. کم کم به این نتیجه می رسیم که حتماً باید کلید خودِش باشه. حالا فکر کنید یه جا و موقعیتی هم باشیم که خبری از کلیدساز و کلیدسازی نباشه! اینجاست که کم کم عصبی، ناراحت و کلافه می شیم و خودمون رو سرزنش می کنیم که چرا حواسمون نبود و چرا کلید رو نیاوردیم.

دوستان عزیز؛

بهشت هم دری داره که حتماً کلید می خواد و کلید اون هم تنها نمازه. اگه می‎خواین پشت در نمونین و حسرت و افسوس نخورین باید از همین الان که هنوز توی خونۀ دنیا هستین کلیدتون رو بردارین. یادتون باشه کارهای خوب دیگۀ شما حکم کلید اتاق های داخل خونه رو داره ولی تا در ورودی اصلی رو باز نکنین نمی‎تونین برین داخل. مراقب باشین. چون این روزها بعضی‎ها حرفای عجیبی می‎زنن و از جمله اینکه می‎گن من خودم می‎خوام از اون طریقی که دلم می‎خواد به خدا نزدیک بشم و وارد بهشت بشم. از یوگا و موسیقی و مدیتیشن بگیرین تا حرفای ظاهراً موجهی مثل مهربانی و کمک به دیگران و خدمت به خلق.  اگرچه مهربانی و گذشت و کمک به دیگران همه کلیدهایی هستن که وقتی برین داخل، خیلی به دردتون می‎خوره اما کلید در اصلی، فقط نمازه.

پیامبر(ص): نماز کلید در بهشت است. 

 

 

منبع: سایت سیدمجتبی حورائی