صبر و نماز

صبر و نماز

امام صادق (ع) به یکی از اصحاب خود فرموند:

چه مانعی دارد وقتی یکی از شما دچار غم و اندوه می­شود وضو بگیرد و به جایگاه عبادت خود برود و دو رکعت نماز بخواند و دعا کند که خداوند آن اندوه را از وی برطرف نماید مگر فرموده خدای تعالی را در سوره بقره نشنیده­ای که می­فرماید:

برای غلبه بر مشکلات و ناگواریهای خود از صبر و نماز مدد بخواهید.

در مورد راه کارهای خوش اخلاقی

سوال – در مورد راه کارهای خوش اخلاقی توضیحاتی بفرمایید.

پاسخ – یکی از راههای رسیدن به خوش اخلاقی استعانت گرفتن از خداست.اگر خدا نفس ما را رام نکند، این کار سخت است .درحدیث قدسی خدا می فرماید: وقتی به زیر دستت غضب می کنی یاد من بکن و خشم خودت را فرو ببر، وقتی من به تو غضب می کنم به یاد تو می افتم و به تو غضب نمی کنم. راه دیگر رسیدن به خوش اخلاقی، تلقین تصمیم و عزم راسخ است یعنی به خودمان تلقین کنیم که می توانیم خوش اخلاق باشیم و می توانیم جلوی غضب مان را

ادامه مطلب ...

معنای واقعی توکل به خدا

معنای واقعی توکل به خدا

نفوذ اراده و رسیدن به مقصود در عالم ماده نیازمند یک سلسله اسباب و عوامل طبیعی و یک سلسله عوامل روحی و نفسانی است.


قرآن مجید در موارد مختلف و متعددی توکل بر خدا را از ویژگی های افراد با ایمان می داند و می فرماید: "وعلی الله فتوکلوا ان کنتم مومنین" برخدا توکل کنید اگر ایمان دارید (سوره مائده ، 23).


در تفسیر المیزان استاد علامه طباطبایی در تعریف توکل آورده است:
ادامه مطلب ...

راز محبت و دوستی به خدا

راز محبت و دوستی به خدا

نویسنده:آیت الله مصباح یزدی

«یا اَحْمَدُ؛ لَیْسَ کُلُّ مَنْ قالَ اُحِبُّ اللّهَ اَحَبَّنى، حَتّى یَأْخُذَ قُوتاً وَ یَلْبِسَ دُوناً وَ یَنامَ سُجُوداً وَ یُطیلَ قِیاماً وَ یَلْزَمَ صَمْتاً وَ یَتَوَکَّلَ عَلَىَّ وَ یَبْکِىَ کَثیراً وَ یُقِلَّ ضِحْکاً وَ یُخالِفَ هَواهُ وَ یَتَّخِذَ الْمَسْجِدَ بَیْتاً وَ الْعِلْمَ صاحِباً وَ الزُّهْدَ جَلیساً وَالْعُلَماءَ اَحِبّاءً والْفُقراءَ رُفَقاءً وَ یَطْلُبَ رِضاىَ وَ یَفِرَّ مِنَ الْعاصینَ فِراراً وَ یَشْتَغِلَ بِذِکْرى اِشْتِغالا وَ یُکْثِرَ التَّسْبیحَ دائِماً وَ یَکُونَ بِالْعَهْدِ صادِقاً وَ بِالوَعْدِ وافِیاً وَ یَکُونَ قَلْبُهُ طاهِراً وَ فى الصَّلوةِ ذاکِیاً وَ فىِ الْفَرائِضِ مُجْتَهِداً وَ فیما عِنْدى مِنَ الثَّوابِ راغِباً وَ مِنْ عَذابى راهِباً وَ لاَِحِبّائى قَریباً وَ جَلیساً.
یا اَحْمَدُ؛ لَوْ صَلّى الْعَبْدُ صَلوةَ اَهْلِ السَّماءِ وَ الاَْرْضِ وَ صامَ صِیامَ اَهْلِ السَّماءِ وَالاَْرْضِ وَ طَوى مِنَ الطَّعامِ مِثْلَ الْمَلائِکَةِ وَ لَبِسَ لِباسَ الْعارى، ثُمَ اَرى فى قَلْبِهِ مِنْ حُبِّ الدُّنْیا ذَرَّةً اَوْ سُمْعَتِها اَوْ رِیاسَتِها اَوْ حُلِیِّها اَوْ زینَتِها لا یُجاوِرُنى فى دارى وَ لاََنْزِعَنَّ مِنْ قَلْبِهِ مَحَبَّتى وَ عَلَیْکَ سَلامى وَ رَحْمَتى وَالْحَمْدُلِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ»
در یک جمع بندى مى‌توان مطالبى را که در حدیث معراج ذکر شده، به دو بخش کلى تقسیم کرد: بخش اول مربوط به حرکت انسان به سوى خداست که این حرکت از آغاز با جدیت، تلاش و کوشش انسان شروع مى‌گردد و به جایى مى‌انجامد که قلب انسان را لایق دریافت محبت الهى مى‌سازد. و در صدد بیان این است که انسان چه کند تا موانع را کنار زده، به مقام محبت الهى دست یابد. اما بخش دوم مربوط به این است که بعد از رسیدن به محبت خدا و رسوخ آن در دل، چگونه خداوند انسان را به پیش مى‌برد و بالاخره سرانجام و عاقبت انسان چه خواهد شد؟ به تعبیر دیگر مى‌توان گفت محور گفتگوها در این حدیث، محبت خداست: بخشى درباره مقدمات تحصیل محبت و بخش دیگر مربوط به آثار و نتایج محبت خداوند. نیز مطرح گردید که محبت خدا با محبت دنیا جمع نمى‌شود. در بخش پایانى حدیث در مورد چگونگى محبت به خدا و رفتارى که شایسته محب خداست، بحث مى‌گردد.

ادامه مطلب ...