آیه امید

آیه امید

قُلْ یا عِبادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ
بگو:«اى بندگان من که بر نفس خویش اسراف «و ستم»کرده ‏اید! از رحمت خداوند مأیوس نشوید،همانا خداوند همه‏ گناهان را مى‏ بخشد،زیرا که او بسیار آمرزنده و مهربان است.
در تمام کلمات این آیه لطف و مهر الهى نهفته است:
1:پیام بشارت را رسول خدا صریحاً اعلام کند.«قُلْ»
2:خداوند انسان را مخاطب قرار داده است.«یا»
3:خداوند همه را بنده‏ خود و لایق دریافت رحمتش دانسته است.«عِبادِیَ»
4:گناه کاران بر خود ستم کرده ‏اند و به خدا ضررى نرسانده ‏اند.«أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ»
5:یأس از رحمت خداوند،حرام است.«لا تَقْنَطُوا»
6:رحمت او محدود نیست.«رَحْمَةِ اللَّهِ» («رَحْمَةِ اللَّهِ» به جاى «رحمتى» رمز جامعیّت رحمت است، چون لفظ «اللَّهِ» جامع‏ ترین اسم خداوند است).
7:وعده‏ى رحمت قطعى است.«إِنَّ اللَّهَ»
8:کار خداوند بخشش دائمى است.«یَغْفِرُ»
9:خداوند همه‏ گناهان را مى‏ بخشد.«الذُّنُوبَ»
10:خداوند بر بخشش همه‏ گناهان تأکید دارد.«جَمِیعاً»
11:خدا بسیار بخشنده و رحیم است.«إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ»
منبع:
سوره مبارک زمر آیه 53
تفسیر نور ج 10 ص 188

ذکری برای لحظات سخت...

ذکری برای لحظات سخت...

 

«رُوِی عن اباالحسن الرضا(علیه‏السلام) قال: رَأَیْتُ أَبِی علیه‏السلام فِی الْمَنَامِ فَقَالَ یَا بُنَیَّ إِذَا کُنْتَ فِی شِدَّةٍ فَأَکْثِرْ مِنْ أَنْ تَقُولَ یَا رَئُوفُ یَا رَحِیمُ وَ الَّذِی نَرَاهُ فِی النَّوْمِ کَمَا نَرَاهُ فِی الْیَقْظَةِ».

ترجمه: در روایتی از امام هشتم علیه‏السلام منقول است که حضرت فرمودند: من در خواب پدر بزرگوارم یعنی موسی‏ بن‏ جعفر علیه‏ السلام را دیدم؛ «رَأَیْتُ أَبِی(ع) فِی الْمَنَامِ فَقَالَ»، پدرم فرمود: «یَا بُنَیَّ»؛ ای فرزند من، «إِذَا کُنْتَ فِی شِدَّةٍ»؛ آنگاه که در شدّت و سختی قرار گرفتی، «فَأَکْثِرْ مِنْ أَنْ تَقُولَ»، زیاد این ذکر را بگو: «یَا رَئُوفُ یَا رَحِیمُ». بعد حضرت می‏ فرماید: «وَ الَّذِی نَرَاهُ فِی النَّوْمِ کَمَا نَرَاهُ فِی الْیَقْظَةِ»؛ امام هشتم علیه‏ السلام به قول ما، دفع دخل مقدّر می‏کند که نگویی: آقا خواب دیده.

حضرت می ‏فرماید: آنچه را که ما در خواب می‏بینیم مثل آن چیزی است که در بیداری می‏بینیم. تعبیر عجیبی است. «وَ الَّذِی نَرَاهُ فِی النَّوْمِ کَمَا نَرَاهُ فِی الْیَقْظَةِ»؛ یعنی شبهه ای در آن نیست.

ما روایات مختلفی در این باب داریم که وقتی انسان در گرفتاری قرار می‏گیرد، چه ذکری بگوید. ‌یکی از آن‏ها همین ذکر است. حتّی حضرت برای این ذکر سقف هم نمی‏گذارد که چه تعدادی بگو. بلکه می‏ فرماید: خطاب به خداوند زیاد بگو: «یَا رَئُوفُ یَا رَحِیمُ». یعنی اگر خدا را به این نام بخوانی،‌ شدّت و سختی‏ ات بر طرف می‏ شود.

در روایت دیگری از امیر المؤمنین علیه‏ السلام منقول است که حضرت فرمودند: در شدّت و سختی بگو: لا حَولَ و لا قُوّة إلّا بِاللهِ العَلِیِّ العَظیم». چه بسا به قول ما در این دو روایت، یک جنبه‏ های ذوقی هم باشد که چون یکی از القاب امام هشتم(ع) رئوف است، پدر بزرگوارش به پسرش سفارش می‏کند که وقتی در شدّت گرفتار شدی، ذکر «یَا رَئُوفُ یَا رَحِیمُ» را بگو. لذا چون یکی از القاب امام هشتم(ع) رئوف است، «یَا رَئُوفُ» را بر «یَا رَحِیمُ»، مقدّم می دارد و می‏ فرماید موجب گشایش در کارهایتان می‏ شود.

درس ادب در کتاب آسمانی

در حقیقت
قراَن کریم صحیفه ای است اَسمانی که به عنوان نسخه ای شفابخش و مجموعه ای از
رهنمودهای خداوند برای اَموختن «اَداب»چگونه بودن و چگونه زیستن نازل شده
است.

هدف از نزول
قراَن ادب اَموزی به اَدمیان و اَراستن وجود اَنها به صفات الهی است.

عنایت های ربانی زبهر خدمت اَن شه
برویانید و هستی داد از اَن عین ادب ما را

اوج ادب در
گفتار:

قراَن کریم
درباره ادب در گفتار؛ ظریف ترین و زیباترین نوع ادب را به همگان می
اَموزد:

1- در مورد
ایوب پیامبر صلی الله علیه و اَله چنین اَمده است:

ایوب را یاد کن هنگامی که پروردگارش را ندا درداد که به من اَسیب
رسید و تویی رحم کننده ترین رحم کنندگان.
(انبیاء:83)

این عبارت
نشان می دهد ایوب علیه السلام با رعایت کمال ادب در گفتار با پرودگار خویش پس از
اظهار پریشان حالی اش، بی درنگ نگفته مرا رحم نما! بلکه پیش از اَن گفت: تو از همه
رحم کنندگان برتری.

2-
عبارتی از زبان حضرت عیسی علیه السلام در گفتگو با خداوند:پرودگارا! اگر اَدمیان را عذاب کنی، اَنها بندگان تو هستند. (مائده:118)

نکته ظریف و
ادبی این سخن این است که عیسی مسیح علیه السلام، به جای اَنکه تمنای قلبی اش را در
رفع عذاب بندگان بی پرده با خدایش درمیان گذارد اَن را با کنایه و ادب تمام بیان می
دارد.

3-خداوند در
کلامی به حضرت عیسی علیه السلام فرمود: «ای عیسی پسر مریم!
اَیا تو به مردم گفتی که من و مادرم را به خدایی برگزینید و خدا را
واگذارید؟» (مائده:116)

و
عیسی علیه السلام نیز در پاسخ این سخن در اوج ادب عرضه می دارد:

«خدایا اگر گفته بودم
قطعا تو از اَن اَگاه بودی» (مائده:116)

در
حالی که میتوانست بگوید: «پرودگارا! هرگز چنین سخنی نگفته ام»

ره ملک سعادت را تواند بی خطر
رفتن به دست خود زاَیین ادب هر کس عصا
دارد

آل یاسین

سَلَامٌ عَلَى إِلْ یَاسِینَ     زیارت آل یاسین   دانلود   زیارت آل یاسین زیارت آل یاسین (فرهمند) زیارت آل یاسین (سازور) زیارت آل یاسین (سماواتی) سلام بر الیاس وآنها که مانند اویند لغت الیاس در قرآن ۲ بار در آیات زیر تکرار شده است

سوره ۳۷, آیه ۱۲۳ و به راستى الیاس از فرستادگان [ما] بود سوره ۶, آیه ۸۵ و زکریا و یحیى و عیسى و الیاس را که همه از شایستگان بودند    مطالعه ادامه مطلب اعجاز ریاضی قرآن

آیه های دلنشین

حرفهایت چه به دل میشنید خداااااااا....

فرشته ات به دو دست دعا نگه دارد... 

سوره انبیاء:

وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمنُ وَلَداً سُبْحَانَهُ بَلْ عِبَادٌ مُّکْرَمُونَ ﴿ 26 ﴾

و گفتند[> :خداى ]رحمان فرزندى اختیار کرده <.منزه است او .بلکه[ فرشتگان ]بندگانى ارجمندند،

And they say: The Beneficent hath taken unto Himself a son. Be He glorified! Nay, but (those whom they call sons) are honored slaves;

لاَ یَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُم بِأَمْرِهِ یَعْمَلُونَ ﴿ 27 ﴾

که در سخن بر او پیشى نمى گیرند، و خود به دستور او کار مى کنند.

They speak not until He hath spoken, and they act by His command.

یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ یَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَی‏ وَهُم مِنْ خَشْیَتِهِ مُشْفِقُونَ ﴿ 28 ﴾

آنچه فراروى آنان و آنچه پشت سرشان است مى داند، و جز براى کسى که[ خدا ]رضایت دهد، شفاعت نمى کنند و خود از بیم او هراسانند.

He knoweth what is before them and what is behind them, and they cannot intercede except for him whom He accepteth, and they quake for awe of Him.

دلا معاش چنان کن که گر بلغزد پای

فرشته ات به دو دست دعا نگه دارد....