دعای چهار فرشته

دعای چهار فرشته

دعای چهار فرشته  

حضرت رسول خدا (ص) فرمود که هر کس این دعا   را در هر صبح و شام بخواند ، موکل فرماید حق تعالى به او ،چهار فرشــته که او را حفظ کنند از پیش رو ، از پشت سر ، از طرف راست و از طرف چپش و در امــان خــداوند عزّوجلّ باشد و اگر سعى کنند خلایق از جنّ و انس که ضرر به او برسانند ، نتوانند ؛ آن دعاء این است

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ:

بِسْمِ اللَّهِ خَیْرِ الاَسْماءِ بِسْمِ اللَّهِ رَبِّ الاَرْضِ وَ السَّمآءِ بِسْمِ اللَّهِ الَّذى لایَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ سَمُّ وَلا دآءٌ بِسْمِ اللَّهِ اَصْبَحْتُ وَ عَلَى اللَّهِ تَوَکَّلْتُ بِسْمِ اللَّهِ عَلى قَلْبى وَ نَفْسى بِسْمِ اللَّهِ عَلى دینى وَ عَقْلى بِسْمِ اللَّهِ عَلى اَهْلى وَ مالى بِسْمِ اللَّهِ عَلى ما اَعْطانى رَبّى بِسْمِ اللَّهِ الَّذى لایَضُرُّ مَعَ اسْمِهِ شَىْءٌ فِى الاَرْضِ وَ لا فِى السَّماءِ وَ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ اَللَّهُ اَللَّهُ رَبّى لا اُشْرِکُ بِهِ شَیْئاً اَللَّهُ اَکْبَـرُ اَللَّهُ اَکْبَـرُ وَ اَعَزُّ وَ اَجَلُّ مِمّا اَخافُ وَ اَحْذَرُ عَزَّ جارُکَ وَ جَلَّ ثَنــاؤُکَ وَلا اِلهَ غَیْـرُکَ اَللّهُمَّ اِنّى اَعُــوذُ بِکَ مِنْ شَرِّنَفْسـى وَ منْ شَرِّ کُلِّ سُلْـطانٍ شَدیدٍ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ شَیْـطانٍ مَریدٍ وَ مِنْ شَرِّ کُلِّ جَبّـارٍ عَنیدٍ وَ مِنْ شَرِّ قَضآءِ السّوُءِ وَ مِنْ کُلِّ دابَّـةٍ اَنْتَ آخِـذٌ بِناصِیَتِـها اِنَّکَ عَلى صِـراطٍ مُسْتَقیـمٍ وَ اَنْتَ عَلى کُلِّشَىْءٍ حَفیـظٌ اِنَّ وَلِیِّـىَ اللَّهُ الَّذى نَـزَّلَ الْکِتابَ وَ هُوَ یَتَوَلَّى الصّالِحینَ فَاِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِىَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ.به نام خداى بخشاینده مهربان
به نام خدا بهترین نامها ، به نام خدا پروردگار زمین و آسمان ، به نام خدایى که زیان نرساند با بودن نام او زهرى و نه دردى، به نام خدا صبــح کردم و بر خدا توکل کردم ، به نام خدا بر دل و جانـم ، به نام خدا بر دین و خـرَدم ، به نام خدا بر خانــدان و داراییم، به نام خدا بر آنچه پروردگارم به من داده ، به نام خدایى که زیان نرساند با بودن نامش چیزى در زمین و نه در آسمان و او است شنواى دانــا. خــدا، خــدا، پروردگار من است که شریــک نسازم با او چیــزى را ، خـدا بزرگتر است خـدا بزرگتر و نیرومندتر و برتر است از آنچه من از آن ترسم ، پناهنده ات نیرومند و مدح و ثنایت والا است و معبـودى جز تو نیست خـدایا ، به تو پنـاه بـرم از شر خودم و از شر هر سلـطان سرسخت و از شر هر شیـطان متمـرّد و از شر هر سرکش لجـوج و از شر پیشامد بد و از (شر) هر جُنبـنده اى که تو اختیــارش را بدست دارى که براستى تو به راه راستـى هستـى و تو بر هر چیــز نگهبانى . همانا سرپرست من خدایى است که قرآن را فرستاد ، او سرپرستى کند از شایستگان « اگر روگردان شدند » بگو بس است مرا خدا ، معبودى جز او نیست ، بر او توکل کنم و اوست پروردگار عرش بزرگ ...